◆ Светлейший князь, чтобы скорей соединиться с войсками, которые идут к нему, перешёл Можайск и стал на крепком месте, где неприятель не вдруг на него пойдёт. Л. Н. Толстой, «Война и мир», 1869 j.
→La serenega princo por rapide unuiĝi kun trupoj kiuj iras al li, transiris Moĵajskon kaj haltis sur fortika loko, kie malamiko ne subite ekiros kontraŭ li. Lev Tolstoj. Milito kaj paco. 1836.
◆ И он действительно стал за прилавок и действительно поторговал, то есть продал двум зашедшим девочкам фунт конфект, вместо которого он им отпустил целых два, взявши с них только полцены. И. С. Тургенев, «Вешние воды», 1872 j.
→Kaj li efektive stariĝis malantaŭ vendotablo kaj efektive iom vendis, do vendis al du hazarde venintaj knabinoj pundon da bombonoj, anstataŭ kiu li donis al ili eĉ du, preninte de ili duon duonan prezon. Ivan Turgenev. Patroj kaj filoj. 1872.
◆ Хаджи-Мурат, недоумевая, покачал головой и, раздевшись, стал на молитву. Л. Н. Толстой, «Хаджи-Мурат», 1904 j.
→Ĥaĝi-Murat perplekse svingis la kapon kaj senvestiĝinte stariĝis por preĝi. Ivan Turgenev. Patroj kaj filoj. 1904.
◆ Наконец получили известие, что Волга стала и что через неё потянулись обозы. С. Т. Аксаков, «Детские годы Багрова-внука, служащие продолжением семейной хроники», 1858 j.
→Finfine ni ricevis sciigon ke Volgo frostiĝis kaj ke trans ĝi ekveturis la ĉaroj. Sergio Aksakov. Infanaj jaroj de Bagrov-nepo, servantaj kiel daŭrigo de la familia kroniko. 1858
◆ Потом он начал чувствовать покалывание в груди и стал слегка кашлять — врачи приписали это воспалению бронхов, за которым последовало воспаление лёгких, — и через два дня его не 'стало. П. Н. Лебедев, «Письма», 1896 j.
→Poste li komencis senti pikadon en la brusto kaj komencis iom tusi — kuracistoj atribuis tion al inflamo de la pulmoj, kiun sekvis inflamo de la bronkoj, — kaj post du tagoj li forpasis. P. N. Lebedev. Leteroj. 1896.
[13] kun infinitivo kiel helpoverbo, markanta komencon de ago, kies signifo estas esprimata de sekva verbo
◆ Не стану говорить о причине этого необыкновенного застоя, хотя она представляет занимательный предмет для исследования, замечу только, что если конец 18 столетия и начало 19 ничего не произвели полного и колоссального в живописи, то зато они много разработали её части. Н. В. Гоголь, «Последний день Помпеи», 1834 j.
→Mi ne ekos paroli pri kaŭzo de tiu malkutima stagnado, kvankam ĝi prezentas interesan objekton por esplorado, mi rimarkigos nur, ke se la fino de la 18-a jarcento kaj komenco de la 19-a nenion produktis novan kaj kolosan en pentrarto, do almenaŭ ili multe evoluigis ĝiajn elementojn,. Nikolao Gogol. La lasta tago de Pompejo. 1834.
◆ И возгордился правитель, и стал он думать, что никого нет на свете сильнее и мудрее его. В. М. Гаршин, «Сказание о гордом Аггее», 1886 j.
→Kaj ekfieris la reganto, kaj ekis li pensi ke neniu en la mondo estas pli forta kaj saĝa ol li. Rakonto pri la fiera Aggej. 1886.
◆ Дача, кажется, хорошая, хозяйственная, и на дворе строения много. Тысяч тридцать, чай, стала хозяину. И. А. Гончаров, «Обыкновенная история», 1846 j.
→Somerdomo ŝajne estas bona, utila kaj sur la korto konstruaĵoj multas. Prosimume tridek mil verŝajne ĝi kostis al la mastro. Ivan Gonĉarov. Kutima historio. 1846.
◆ Одна икра станет на двести рублей. Илья Ильф, Евгений Петров, «Широкий размах»
◆ Одним словом, Степан Владимирыч проводил братьев дружелюбно и не без самодовольства показал Якову-земскому две двадцатипятирублёвые бумажки, очутившиеся в его руке после прощания. // — Теперь, брат, мне надолго станет! — сказал он. М. Е. Салтыков-Щедрин, «Господа Головлёвы», 1875 j.
→unuvorte, Stepan Vladimiroviĉ adiaŭis fratojn amikeme kaj ne sen memkontento montris al Jakov-oficisto du dudekkvinrublajn paperetojn, aperintajn en lia mano post la adiaŭo. // — Nun, frato, por mi dum longe sufiĉos! — diris li. Miĥail Saltikov-Ŝĉedrin. Sinjoroj Golovljovoj. 1875.
◆ Туда на стройку стекался пролетарский народ отовсюду — домну возводить, и уже выработал племя не племя, расу не расу, но народишко крепкой породы, иначе ему было бы не выжить в нашей стране, не заломать фашизм, может, и не шибко выдающийся умом народ получился, но от пестроты наций красоты и стати набрался. В. П. Астафьев, «Обертон», 1995–1996 j.
→Tien por konstruado alfluadis proleta popolo de ĉie — altfornon konstrui, kaj jam kreiĝis tribo ne tribo, raso ne raso, sed popoleto de la fortika tipo, alikaze ĝi ne postvivus en nia lando, ne superus faŝismon, eble ja kun ne tre elstara intelekto la popolo kreiĝis, sed pro bunteco de nacioj ĝi belecon kaj staturon akiris. Viktor Astafjev. Kromtono. 1995–1996.
◆ Умом Россию не понять, // Аршином общим не измерить, // У ней особенная стать, // В Россию можно только верить. Ф. И. Тютчев, «Умом Россию не понять…», 1866 j.
→Per intelekto oni ne komprenos Rusion // Per ĝenerala arŝino oni ne mezuros, // Ĝi havas specifan karakteron, /// Je Rusio eblas nur kredi. Fjodor Tjutĉev. Per intelekto oni ne komprenos Rusion... 1866.