La paĝo enhavas artikolojn
Nominativo
mi
Akuzativo
min
el la itala vorto " me " → it , mio , -mi , franca moi , me, angla me (/mi/), germana kaj jida mir , rusa moj, pola mój , ktp, plus la -i pronomo de unua persono ununombra; la persono kiu parolas aŭ pensas aŭ skribas
Mi estas studanto.Staru apud mi , ne malantaŭ mi . Derivaĵoj
Vidu ankaŭ
kataluna: jo
latina: ego → la
latva: es
nekonata lingvokodo: მა (ma)
Loĵbano: pami
makedona: jас
platgermana: ik
malaja: aku
nekonata lingvokodo: bi
nekonata lingvokodo: მა (ma)
nederlanda: ik → nl
norvega: jeg → no
Okcitentalo: yo
pola: ja → pl
portugala: eu → pt
rusa: я → ru
slovaka: ja → sk
slovena: jaz → sl
Solresolo: dore
svahila: mimi
sveda: jag → sv
Tokpisino: mi
turka: ben → tr
ukraina: я → uk
venecia: mi → vec
Volapuko: ob → vo
solfeĝa nomo de la noto e Majstro , la Esperanta multlingva tradukvortaro: „mi “. mi
(mola kaj spira sonmutacio fi 'i
el la latina vorto me objekta formo de pronomo eo ; min
arbitra kreo de radiko aŭ Malgrandigformoj
Alternativaj skribmanieroj
mi tok , PN )
el la esperanta vorto " mi " kun sama signifo mi ; unuapersona singulara persona pronomo 
.png){kind=small}
.png)
mi ( tok , PN )