nominativo
EsperantoRedakti
SubstantivoRedakti
Kazo | Ununombro | Plurnombro |
---|---|---|
Nominativo | nominativo | nominativoj |
Akuzativo | nominativon | nominativojn |
Vorterseparo |
- nominativ + o
Signifoj
Redakti
- [1] Λ lingv. Kazo en diversaj lingvoj, montranta la subjekton de la verbo, la subjektan predikativon, aŭ subst-on ekstersintakse uzatan; analoge en E. la formo sen n: ☞ ergativo, kopulativo.
Ekzemploj |
- [1] En E. eĉ la objekta predikativo staras en nominativo:[1] Vi farbas la domon ruĝa. = Vi farbas la domon tiel, ke ĝi fariĝas ruĝa.[2]
Samsencaĵoj |
- [1]
Parencaĵoj |
- [1]
Frazaĵoj |
- [1]
Derivaĵoj |
- [1]
Tradukoj
Redakti
|
|
Referencoj kaj literaturo |
- nominativo
- Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 "nominativo".
- Tatoeba, la fraza tradukvortaro, „nominativo“.
- La Simpla Vortaro, „nominativo“
Fontoj kaj citaĵoj |
- ↑ Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005
- ↑ http://lernu.net/lt/gramatiko/nominativo
portugalaRedakti
Prononco |
- IFA: /nõmĩnatʃivʊ/
SubstantivoRedakti
Ununombro | Multenombro | |
---|---|---|
maskla genro | o nominativo | os nominativos |
- nominativo