Vikipedio enhavas artikolon pri: Konjugacio
  Ĉi tiu kapvorto konsistas en fundamenta
radiko, derivaĵo aŭ kunmetaĵo.
Kazo Ununombro Plurnombro
Nominativo konjugacio konjugacioj
Akuzativo konjugacion konjugaciojn
 Deveno
el la latina vorto " coniugātiō " → la (= kunigado), siavice el la latina vorto " coniugō " → la (= kunigi)
 Elparolo
  • IFA kon.ju.ga.ˈt͡si.o 
Sono :(lingvo -eo-)
(dosiero)

 Signifoj
redakti
  1. (lingvoscienco) fleksio aŭ ŝanĝo de vorta formo de verboj laŭ cirkonstancoj kiel tempo (tenso), gramatika modo, gramatika persono, nombro, genro kaj gramatika voĉo
    Rimarkoj: Amplekso de konjugacio diversas laŭ lingvo, en Esperanto nur tenso kaj modo afekcias la formon de verbo. En certaj lingvoj konjugacio forestas. Per vortfarado el la verbo konstruataj participoj povas ankaŭ esti komprenataj kiel konjugaciaj formoj, tamen tiuj participoj siavice povas obei fleksion konkorde al la rezulta vortspeco do deklinacion.
 Hiperonimoj
fleksio
 Hiponimoj
tenso, participo
 Vidu ankaŭ

 Tradukoj
redakti
 Referencoj kaj literaturo