spegulo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	spegulo	speguloj
Akuzativo	spegulon	spegulojn

spegulo

Elparolo

Sono :

(

lingvo -eo-

)

(dosiero)

Signifoj

1. glata brila surfaco, polurita aŭ ne, resendanta lumon kaj bildojn de objektoj
2. io, kio donas ĝustan prezenton, fidindan reprodukton de io

Ekzemploj

1. Ŝi tre ŝatas rigardi sin en spegulo.
2. Ne helpas spegulo al malbelulo.
3. Infanoj ŝatas rigardadi siajn spegulajn bildojn en akvo.
4. Luno kaj steloj speguliĝas en lago.
5. Por povi vidi, kio okazas malantaŭ de aŭto, rigardu retrospegulon.
6. tiu figuro estis ŝi mem, reflektita en spegulo de ŝia imago.
7. de koro spegulo estas okulo.
8. tiu artikolo ne spegulas opinion de redakcio.

frazeologio:
Post unu jaro la reĝo prenis alian edzinon. Ŝi estis bela virino, sed fiera kaj malmodesta. Ŝi ne povis toleri, ke iu superas ŝin en beleco. Ŝi havis miraklan spegulon. Ĉiufoje kiam ŝi ekstaris antaŭ ĝi kaj demandis:
"Speguleto mia, speguleto hela,
Kiu en la lando estas la plej bela?"
ĝi respondis:
"Vi reĝino, vi estas ĉe ni la plej bela!" (Neĝulino)

Tradukoj

   

angla: mirror → en belorusa: люстэрка → be ina bretona: melezour → br franca: miroir → fr germana: Spiegel → de hispana: espejo → es

Interlingvao: speculo → ia oseta: айдӕн pola: lustro → pl suprasoraba: špihel rusa: зеркало → ru neŭtra turka: ayna → tr Volapuko: lok → vo

Referencoj kaj literaturo

•  spegulo
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "spegulo".
• La Simpla Vortaro, „spegulo“.
• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „spegulo“.
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "spegulo"