Vidu ankaŭ (ĉiuj lingvoj): -si, -sí, Si, și, , SI
Nominativo si
Akuzativo sin
  • (persona pronomo)
 Deveno
el la itala vorto " si " → it, la itala vorto "  " → it, la franca vorto " soi " → fr, la franca vorto " se " → fr, la pola vorto " się " → pl, la sveda vorto " sig " → sv, la germana vorto " sich " → de, ktp, plus la i de la esperantaj personaj pronomoj

 Signifoj
redakti
  1. refleksiva pronomo por la tria persono
    Rimarkoj: Pro sia difino, ĉi tiu pronomo ne povas esti la subjekto aŭ parto de la subjekto de la frazo.
    Rimarkoj: Por la unua kaj dua persono, oni ĉiam utiligas pronomojn mi(n), ni(n), vi(n). Sed prezentiĝas kunmetaĵoj de la pronomo "si" (sindona, sinmortigo, ...) kiujn senprobleme eblas uzi por iu ajn persono.
 Derivaĵoj
 Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj
 Frazaĵoj
 Vidu ankaŭ

 Tradukoj
redakti

 Signifoj
redakti
  1. (ankaŭ ti) solfeĝa nomo de la noto bo
 Referencoj kaj literaturo
  •   "reta-vortaro.de" si
 Elparolo
IFA siː 

 Signifoj
redakti
  1. (muziko) B, si
 Vidu ankaŭ
 Referencoj kaj literaturo
  • Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache „si
  • Duden enrete „si

 Signifoj
redakti
  1. speciala alparola artikolo

 Signifoj
redakti
  1. tiel
  2. tiom

 Signifoj
redakti
  1. jes

 Signifoj
redakti
  1. se
 Elparolo
IFA si 

ortografia variaĵo de

 Deveno
arbitra kreo de radiko
 Elparolo
Sono :(lingvo -sud-)
(dosiero)

 Signifoj
redakti
  1. jes
 Malgrandigformoj

Kromformoj:

 Alternativaj skribmanieroj
 Referencoj kaj literaturo

 Signifoj
redakti
  1. speciala adverbo kiun oni uzas nur kune kun adverbo