si
EsperantoRedakti
PronomoRedakti
Nominativo | si |
---|---|
Akuzativo | sin |
- (persona pronomo)
Deveno |
- el la itala vorto " si " → it, la itala vorto " sé " → it, la franca vorto " soi " → fr, la franca vorto " se " → fr, la pola vorto " się " → pl, la sveda vorto " sig " → sv, la germana vorto " sich " → de, ktp, plus la i de la esperantaj personaj pronomoj
Signifoj
Redakti
- refleksiva pronomo por la tria persono
- Rimarkoj: Pro sia difino, ĉi tiu pronomo ne povas esti la subjekto aŭ parto de la subjekto de la frazo.
- Rimarkoj: Por la unua kaj dua persono, oni ĉiam utiligas pronomojn mi(n), ni(n), vi(n). Sed prezentiĝas kunmetaĵoj de la pronomo "si" (sindona, sinmortigo, ...) kiujn senprobleme eblas uzi por iu ajn persono.
Derivaĵoj |
Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj |
Frazaĵoj |
Vidu ankaŭ |
Tradukoj
Redakti
NomoRedakti
Signifoj
Redakti
Referencoj kaj literaturo |
germanaRedakti
PartikloRedakti
Elparolo |
- IFA: siː
Signifoj
Redakti
- ((muziko)) B, si
Vidu ankaŭ |
Referencoj kaj literaturo |
indoneziaRedakti
ArtikoloRedakti
Signifoj
Redakti
- speciala alparola artikolo
InterlingvaoRedakti
AdverboRedakti
Signifoj
Redakti
InterjekcioRedakti
Signifoj
Redakti
KonjunkcioRedakti
Signifoj
Redakti
KotavaoRedakti
VerboRedakti
Elparolo |
- IFA: si
ortografia variaĵo de sí
SolresoloRedakti
InterjekcioRedakti
Deveno |
- arbitra kreo de radiko
Elparolo |
- IFA: si
Sono : ( lingvo -sud- ) (dosiero)
Signifoj
Redakti
Malgrandigformoj |
Kromformoj:
Alternativaj skribmanieroj |
Referencoj kaj literaturo |
svedaRedakti
AdverboRedakti
Signifoj
Redakti
- speciala adverbo kiun oni uzas nur kune kun adverbo så