1edzo, viro laŭleĝe ligita kun virino por kunvivado kaj fondo de familio.
◆ Жена узнала, что муж был в связи с бывшею в их доме француженкою-гувернанткой, и объявила мужу, что не может жить с ним в одном доме. Л. Н. Толстой, «Анна Каренина», 1873-1876. j.
→Edzino eksciis, ke la edzo havis rilaton kun loĝanta en ilia domo francino-guvernistino, kaj deklaris al la edzo, ke ne plu povos loĝi kun li en la sama domo. Leo Tolstoj. Anna Karenina. 1873-1876.
◆ Только имей в виду, что в мужья я всё-таки выбираю Генку Людмила Улицкая, «Казус Кукоцкого [Путешествие в седьмую сторону света]», 2000. j.
→Tamen sciu, ke kiel edzon mi tamen elektas Genĉjon. Ludmila Ulickaja. Kazo de Kukockij [Vojaĝo al la sepa mondoparto]. 2000.
◆ Профессора-мужчины пришли с жёнами, а профессора-женщины, если у них были мужья, ― с мужьями. Анатолий Алексин, «Раздел имущества», 1979. j.
→Profesoroj-viroj venis kun edzinoj kaj profesoroj-virinoj, se ili havis edzojn — kun edzoj. Anatolio Aleksin. Divido de posedaĵoj. 1979.
◆ Вам поручен ребёнок: смотрите ж, что этот ребёнок будет отроком, потом юношей, а там и мужем, а потому следите за развитием его дарований. В. Г. Белинский, «Литературные мечтания.»
→Al vi estas donita bebo: zorgu ja ke tiu bebo iĝos knabo, poste junulo, kaj poste viro, do observu evoluon de liaj talentoj. Vissariono Belinskij. Literaturaj revoj.
3 (arkaika) (figursenca) persono grava en politika, scienca, kultura kaj aliaj kampoj.
◆ Великие мужи, говорят они, суть всегда редки; нужны целые столетия, да родится великий муж. А. Н. Радищев, «О человеке, о его смертности и бессмертии», 1792–1796. j.
→Grandaj viroj, oni diras, ĉiam maloftas; necesas jarcentoj por naskiĝu granda viro. Aleksandro Radiŝĉev. Pri homo, lia morteco kaj senmorteco. 1792–1796.