viro
EsperantoRedakti
Prononco |
Sono : ( lingvo [eo] ) (dosiero)
SubstantivoRedakti
Kazo | Ununombro | Plurnombro |
---|---|---|
Nominativo | viro | viroj |
Akuzativo | viron | virojn |
- Maturaĝa homo de la maskla sekso, kontraste kun virino kaj knabo.
- Pli ĝenerale, viro aŭ knabo; maskla homo nepripensante siajn aĝon aŭ maturecon.
- Prefikse, aŭ (antaŭ longtempe) sufikse, masklo de besto, kontraste kun -ino: virbovo, bovoviro. Tia uzo iam konfuzeblas ĉe mitologiaj hibrid-bestoj kiel la minotaŭro kaj kerubo, kiuj estas ambaŭ efektive viro-bovoj.
Vidu ankaŭ |
Derivaĵoj |
Tradukoj
Redakti
|
|
Dialekttabelle
|
Referencoj kaj literaturo |
InterlingvaoRedakti
SubstantivoRedakti
Elparolo |
- IFA: 'vi.ro
Signifoj
Redakti
- [1] viro