deklinacio

Esperanto

Substantivo

 deklinaci + o ( eo , SB )

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	deklinacio	deklinacioj
Akuzativo	deklinacion	deklinaciojn

Silabseparo

de - kli - na - ci - o

Deveno

la latina vorto " dēclīnātiō " ^→ la

Signifoj

1. (lingvoscienco) fleksio aŭ ŝanĝo de vorta formo de certaj vortospecoj (substantivoj, adjektivoj, pronomoj kaj numeraloj) konforme al diversaj nombroj, kazoj kaj genroj

   Rimarkoj: En Esperanto deklinacio okazas nur minimume konforme al nombroj kaj kazoj, kaj ne tuŝas numeralojn.

   Vidu ankaŭ: kazo, pluralo, genro, konjugacio

2. (fiziko; astronomio) unu el la du anguloj uzataj kiel koordinato por indiki pozicion de astroj; angulo de la devio de kompasa nadlo de la geografia nordo; en komuna senco tio estas angulo de oblikveco

   Vidu ankaŭ: rektascensio, latitudo, longitudo

Hiperonimoj

• (lingvoscienco) fleksio
• (astronomio) angulo

Tradukoj

 (lingvoscienco) fleksio ĉe certaj vortospecoj  

angla: declension → en franca: déclinaison → fr ina germana: Deklination → de ina

greka: απόκλιση → el hispana: declinación → es ina rusa: склонение → ru sveda: kongruensböjning → sv komuna, deklination → sv komuna

 (astronomio)  

angla: declination → en franca: déclinaison → fr ina germana: Deklination → de ina

greka: απόκλιση → el hispana: declinación → es rusa: склонение → ru

Referencoj kaj literaturo

• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "deklinacio".
• La Simpla Vortaro, „deklinacio“.
• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „deklinacio“.
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "deklinacio"
• EORU, Granda Vortaro de Boriso Kondratjev: „deklinacio“.