-o
EsperantoRedakti
SubstantivoRedakti
-o ( eo , UF )
Kazo | Ununombro | Plurnombro |
---|---|---|
Nominativo | -o | -oj |
Akuzativo | -on | -ojn |
Deveno |
- La substantiva -o kaj adjektiva -a de Esperanto venas el la maskla -o kaj inseksa -a de la itala lingvo, kiuj havas malsamajn signifojn. Sed la Esperanta aranĝo trovas paralelon ĉe la itala frazo la mano destra "la mano dekstra".
Signifoj
Redakti
- montras ke vorto estas substantivo. Se substantiva estas la radikalo, la -o estas balasta, sed se la radikalo estas nesubstantiva, la finaĵo -o substantivigas ĝin.
- pseŭdo-finaĵo de iuj pronomoj el la tabelvortoj (io, kio, tio, ĉio, nenio -- forlasebla ĉe nenio)
Derivaĵoj |
Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj |