Vikipedio enhavas artikolon pri: Adjektivo

Esperanto redakti

  Substantivo redakti

Kazo Ununombro Plurnombro
Nominativo adjektivo adjektivoj
Akuzativo adjektivon adjektivojn
 Deveno
el la latina vorto " adjectivum " → la
 Vorterseparo
adjektiv + o

 Signifoj
redakti

  1. (vortospeco) vorto, kiu donas econ al alia vorto, ĉefe substantivoj; vorto esprimanta kvaliton
    En Esperanto la adjektivo havas la finaĵon -a.
    La adjektivo povas esti aŭ epiteta aŭ predikata.
 Samsencaĵoj
a-vorto
 Ekzemploj
  • Oni interalie konkludis, ke la pralingvaj komenciĝoj prezentis sonojn kun kompleksaj, pluroblaj signifoj, sen ia ajn diferenciĝo inter substantivoj, adjektivoj, verboj, aŭ inter subjekto, predikato k. t. p.[1]
  • Krome la karaktero de la vortoj estas konstatebla el ilia komenca litero, ĉar ekzemple la substantivoj komenciĝas per "b", kiel la menciitaj "bo" kaj "ba", la personnomoj komenciĝas per "z", la adjektivoj per "k" kaj la vokalo servis esprimi la verbojn kaj agadojn.[2]

 Tradukoj
redakti

 Referencoj kaj literaturo
  1. Retoriko, Ivo Lapenna, 1950
  2. Vojaĝo al Kazohinio, Sándor Szathmári, 1938