La paĝo enhavas artikolojn
pri kelkaj lingvoj.

rusa redakti

  Substantivo redakti

 Signifoj
redakti

1 (medicino) plastro, ekstera medikamento, kiu iomete moliĝas ĉe varmeto kaj tiam iĝas adhera.
  • ◆ Я умылся, побрился, нашёл кусочек пластыря и заклеил ссадину на виске. Василий Аксенов, « Пора, мой друг, пора.», 1963 j.
  • Mi lavis min, razis min, trovis pecon da plastro kaj gluis sur grataĵon ĉe la tempio. Vasilij Aksjonov. Tempas, mia amiko, tempas. 1963.
  • ◆ И нога болела всё сильней. Я её заклеил липким пластырем. Андрей Пермяков, « Темная сторона света // «Волга».», 2013 j.
  • Kaj la kruro doloris ĉiam pli forte. Mi gluis sur ĝin tenacan plastron. Andrej Permjakov. Malhela flanko de lumo // "|Volgo". 2013.
  • ◆ А если еще выходит, повторите наложение пластыря. У кого что болит? // «Сельская новь»., « 2003.11.11»
  • Kaj se io plu eliĝas, ripetu surmetadon de plastro. Al kiu doloras kio? // "Kampara novalo". 2003.11.11.
  • ◆ Но она сумела ввести катетер в мою вену ― лечение началось. Владимир Голяховский, « Русский доктор в Америке.», 1984-2001 j.
  • Sed ŝi sukcesis enigi kateteron en mian vejnon ― la kuracado komenciĝis. Vladimir Goljaĥovskij. Rusa doktoro en Usono. 1984-2001.
2 ilo el veltolo por provizora ŝtopado de truoj en subakva parto de ŝipo.
  • ◆ Кто там поближе: подведите пластырь под пробоину! Екатерина Романова, Николай Романов, « Дамы-козыри. », 2002 j.
  • Kiu estas plej proksima: metu plastron sub la truon! Jekaterina Romanova, Nikolaj Romanov. Damoj-atutoj. 2002.
3 (militado) peco de gudrita veltolo, per kiu oni dum ŝarĝado de kanono kovras truojn de kanonobuso, plena je bruligaĵoj.
4 (krimo) peco de papero aŭ ŝtofo, ŝmirita per gluo, kaj metata sur vitron antaŭ forpremi ĝin.
  • ◆ Если место было людное, а окно ― без «неводов», то есть решеток, то бралось оно «на пластырь» ― прикладывалась бумага, намазанная тестом, и стекло выдавливалось без звона. Александр Новиков, Дмитрий Гронский, « Гражданин начальник // «Автопилот».», 2002.04.15 j.
  • Se loko estis kun multaj homoj, kaj fenestro ― sen "trenreto", tio estas krado, do oni prenis ĝin "je plastro ― estis surmetata papero, ŝmirita per pasto, kaj vitro elpremiĝis sen tintado. Aleksandr Novikov, Dmitrij Gronskij. Civitano estro // "Aŭtopiloto". 2002.04.15.

 Atributoj
redakti

fleksio de vorto пластырь
laŭ tipo 2a
kazo sing. plur.
nom. пла́стырь пла́стыри
gen. пла́стыря пла́стырей
dat. пла́стырю пла́стырям
akuz. пла́стырь пла́стыри
inst. пла́стырем пла́стырями
prep. пла́стыре пла́стырях


Substantivo, neanima, vira genro, 2-a deklinacio (tipo de deklinacio 2a laŭ klasifikado de A.A. Zaliznjak).

 Prononco
singularo: IFA /ˈpɫastɨrʲ/ , pluralo: IFA /ˈpɫastɨrʲɪ/ 
 Elparolo
singularo:
Sono :(lingvo -ru-)
(dosiero)
pluralo:
Sono :(lingvo -ru-)
(dosiero)
 
[1] Пластырь [Plastro].
 Samsencaĵoj
анаколемма, анктер, ацерид, везикаторий, горчичник, гуммоза, лейкопластырь, липучка, мушка, наклейка
дропакс, пикатум
фляст
 Derivaĵoj
 Deveno

Ĝi devenas de la malnovslava пластꙑрь, veninta el la vulgarolatina plastrum.

 Esprimoj (parolturnoj)

Proverboj

 Liter-reordigoj
 Referencoj kaj literaturo

baŝkira redakti

Substantivo redakti

 Signifoj
redakti

1 (medicino) plastro, ekstera medikamento, kiu iomete moliĝas ĉe varmeto kaj tiam iĝas adhera.
  • ◆ Дарыухананан алған пластырь ярҙам итмәй. Башҡортостан. 2012.
  • Plastro el apoteko ne helpos. Baŝkirio (gazeto). 2012.

kazaĥa redakti

Substantivo redakti

 Signifoj
redakti

1 (medicino) plastro, ekstera medikamento, kiu iomete moliĝas ĉe varmeto kaj tiam iĝas adhera.

kirgiza redakti

Substantivo redakti

 Signifoj
redakti

1 (medicino) plastro, ekstera medikamento, kiu iomete moliĝas ĉe varmeto kaj tiam iĝas adhera.
  • ◆ Кээде жабышкак пластырь менен да чапталат. Таңуу // Kirgiza Vikipedio. 2012-2013.
  • Iuj gluecaj plastroj por gluado. bandaĝo // Kirgiza Vikipedio. 2012-2013..

kumika redakti

Substantivo redakti

 Signifoj
redakti

1 (medicino) plastro, ekstera medikamento, kiu iomete moliĝas ĉe varmeto kaj tiam iĝas adhera.

tatara redakti

Substantivo redakti

 Signifoj
redakti

1 (medicino) plastro, ekstera medikamento, kiu iomete moliĝas ĉe varmeto kaj tiam iĝas adhera.

erzja redakti

Substantivo redakti

 Signifoj
redakti

1 (medicino) plastro, ekstera medikamento, kiu iomete moliĝas ĉe varmeto kaj tiam iĝas adhera.

jakuta redakti

Substantivo redakti

 Signifoj
redakti

1 (medicino) plastro, ekstera medikamento, kiu iomete moliĝas ĉe varmeto kaj tiam iĝas adhera.