лейкопластырь

rusa redakti

1 (medicino) plastro, ekstera medikamento, kiu iomete moliĝas ĉe varmeto kaj tiam iĝas adhera.

◆ С помощью лейкопластыря Сергей зафиксировал на грудной клетке герметичную повязку, потом наложил повязку на голову. Влада Валеева, « Скорая помощь.», 2002 j.

→Helpe de plastro Sergej fiksis sur brusto hermetikan bandaĝon, poste li metis bandaĝon sur la kapon. Vlada Valejeva. Ambulanco. 2002.

◆ Лейкопластырь хоть есть куртку заклеить? Ю. И. Визбор, « Альтернатива вершины Ключ.», 1981 j.

→Ĉu almenaŭ plastro haveblas por glui sur la jakon? Jurij Vizbor. Alternativo al la altaĵo Kluĉ. 1981.

fleksio de vorto лейкопластырь laŭ tipo 2a
kazo	sing.	plur.
nom.	лейкопла́стырь	лейкопла́стыри
gen.	лейкопла́стыря	лейкопла́стырей
dat.	лейкопла́стырю	лейкопла́стырям
akuz.	лейкопла́стырь	лейкопла́стыри
inst.	лейкопла́стырем	лейкопла́стырями
prep.	лейкопла́стыре	лейкопла́стырях

Substantivo, neanima, vira genro, 2-a deklinacio (tipo de deklinacio 2a laŭ klasifikado de A.A. Zaliznjak).

Prononco

singularo: IFA: /lʲɪɪ̯kɐˈpɫastɨrʲ/

Elparolo

singularo:

Sono :

(

lingvo -ru-

)

pluralo:

Sono :

(

lingvo -ru-

)

[1] Лейкопластырь [Plastro].

Samsencaĵoj

Derivaĵoj

Parencaj vortoj
substantivoj: пластырь adjektivoj: лейкопластырный, пластырный

Deveno

Ĝi devenas de la germana Leukoplast (plastro), poste el Leuko- (лейко-) + Pflaster. La unua parto estas el la malnovgreka λευκός (hela, blanka), poste el la prahindeŭropa *leuk- (lumo). La dua parto venas la malnovslava пластꙑрь, veninta el la vulgarolatina plastrum.

Referencoj kaj literaturo