vorto
EsperantoRedakti
SubstantivoRedakti
Kazo | Ununombro | Plurnombro |
---|---|---|
Nominativo | vorto | vortoj |
Akuzativo | vorton | vortojn |
Deveno |
Vorterseparo |
Elparolo |
Sono : ( lingvo -eo- ) (dosiero)
Signifoj
Redakti
- areto da sonoj kun logika signifo aŭ gramatika uzo en iu lingvo; ĉiu semantika unuo de lingvo (ĉu okazanta memstare aŭ ne)
- Neniu esperanta vorto havas malpli ol du literojn.
- Eĉ malgraŭ tio, ke la esperantaj radikoj ne okazas memstare, ili estas esperantaj vortoj, ĉar portas sendependajn signifojn.
- La skriba reprezento de tiu areto da sonoj.
- Sur nia standardo estis skribitaj la vortoj "espero, obstino kaj pacienco".[1]
- Tiu skriba formo aŭ eĉ la propra vorto aŭdita kontraste al la ideo tenata de ĝi.
- Li estis tiom malatenta, tiel ke li legis nur vortojn (ne vere kompreni, kion li legis).
- Tio, kion vi diras, estas nur sensencaj vortoj por mi!
- (figure) Eldiraĵo, maldepende ĉu unu- aŭ plurvorta.
- Ili nur bezonas ĝentilan vorton.
- (figursenca) buŝa promeso
- (komputado) Grupo da bitoj aŭ signoj kune traktitaj.
Sinonimoj |
Derivaĵoj |
Liter-reordigoj |
Vidu ankaŭ |
Tradukoj
Redakti
Referencoj kaj literaturo |
Fontoj kaj citaĵoj |