vorto
Esperanto
redaktiSubstantivo
redaktivort + o ( eo , SB )
Kazo | Ununombro | Plurnombro |
---|---|---|
Nominativo | vorto | vortoj |
Akuzativo | vorton | vortojn |
libro Vortoj far Profesoro Th. Cart (1927) |
Deveno |
Elparolo |
Sono : ( lingvo -eo- ) (dosiero)
Signifoj |
- areto da sonoj kun logika signifo aŭ gramatika graveco en iu lingvo; ĉiu semantika unuo de lingvo (ĉu okazanta memstare aŭ ne)
- Neniu esperanta vorto havas malpli ol du literojn.
- Eĉ malgraŭ tio, ke la esperantaj radikoj ne okazas memstare, ili estas esperantaj vortoj, ĉar portas sendependajn signifojn.
- skriba reprezento de tiu areto da sonoj
- Sur nia standardo estis skribitaj la vortoj "espero, obstino kaj pacienco".[1]
- tiu skriba formo aŭ eĉ la propra vorto aŭdita kontraste al la ideo tenata de ĝi
- Li estis tiom malatenta, tiel ke li legis nur vortojn (ne vere kompreni, kion li legis).
- Tio, kion vi diras, estas nur sensencaj vortoj por mi!
- (figursenca) eldiraĵo, maldepende ĉu unu- aŭ plurvorta
- Ili nur bezonas ĝentilan vorton.
- (figursenca) buŝa promeso
- (komputado) grupo da bitoj aŭ signoj kune traktitaj.
Samsencaĵoj |
Derivaĵoj |
Liter-reordigoj |
Vidu ankaŭ |
Tradukoj |
|
Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj |
Vortfaradoj kun N "vort" (6)
Referencoj kaj literaturo |
- vort
- "reta-vortaro.de" vorto
- Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "vorto".
- La Simpla Vortaro, „vorto“.
- Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „vorto“.
- Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "vorto"
Fontoj kaj citaĵoj |