verbo
EsperantoRedakti
SubstantivoRedakti
Kazo | Ununombro | Plurnombro |
---|---|---|
Nominativo | verbo | verboj |
Akuzativo | verbon | verbojn |
Deveno |
- (lingvoscienco, vortospeco) vorto, kiu plej ofte signifas agon ("legi", "kuri"), okazon ("brili", "disiĝi") aŭ staton ("ekzisti", "vivi", "stari") kaj kiu modifiĝas por indiki intencon (pere de siaj modaloj: indikativo por realeco, imperativo por ordono aŭ propono, kondicionalo por kondiĉo kaj hipotezo) kaj tempon (pere de siaj konjugacioj en la nuna, la pasinta kaj la venonta tempo)
Tradukoj
Redakti
Referencoj kaj literaturo |
- verbo
- Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 "verbo".
- Tatoeba, la fraza tradukvortaro, „verbo“.
- La Simpla Vortaro, „verbo“
Fontoj kaj citaĵoj |