Kazo Ununombro Plurnombro
Nominativo kroĉaĵo kroĉaĵoj
Akuzativo kroĉaĵon kroĉaĵojn

 Signifoj
redakti
  1. lingviko, unuoj: gramatika formero (= vortoparto), kiu ne ekzistas sola por si kiel signifformero/vorto, sed nur kombine kun alia formero, kiuj kune formas la vortradikalon.
 Vorterseparo
kroĉ + + o
 Deveno
paŭso el la latina affixus → la – „kroĉata“, participo perfekto pasivo de affigere → la (tio estas ad- kaj figere → la); komparu kun alfiksi
 Derivaĵoj

 Tradukoj
redakti
 Referencoj kaj literaturo
krucaĵo