Tenso Estinteco Estanteco Estonteco
Indikativo toleris toleras toleros
Adjektiva aktiva participo tolerinta toleranta toleronta
Adjektiva pasiva participo tolerita tolerata tolerota
Substantiva aktiva participo tolerinto toleranto toleronto
Substantiva pasiva participo tolerito tolerato toleroto
Adverba aktiva participo tolerinte tolerante toleronte
Adverba pasiva participo tolerite tolerate tolerote
Moduso
Infinitivo toleri
Volativo toleru
Kondicionalo tolerus

 Signifoj
redakti
  1. ne kontraŭstari al io, kion oni ne aprobas aŭ kio malplaĉas, ĝenassuferigas, kvankam oni kapablus malhelpi ĝin
    Mi ne intencas toleri viajn kapricojn!
    Tempo toleras, sed vero aperas.
    Li estas ege tolerema homo.
    Mia toleremo iam finiĝos!
  2. akcepti la ĉeeston de iu
    Tian homon mi ne povus toleri eĉ unu tagon.
    Ŝi ankoraŭ estas tolerebla, sed ŝia fratino estas tute netolerebla.
  3. havi tian econ, ke la ekzisto, kontaktosorbo de ia afero ne kaŭzas difekton
    Mia organismo ne toleras ĉi tiun medikamenton.
    Al la papero ne mankas tolero.
    Ne forgesu, ke vi ne povas trinki lakton (pro netolerateco de la lakto).

 Tradukoj
redakti
 Referencoj kaj literaturo