IFA : [ˈloro]
El la latina illorum , "de tiuj", plurala genitivo de ille , "tiu".
loro
ili
ilin , al ili
(antaŭ la nomo ): il loro vira s. , (ina s. la loro , vira pl. i loro , ina pl. le loro )
(post la nomo; ankaŭ uzata antaŭ nomo indikanta intiman familianon ): loro komuna (sama en la pluralaj viraj kaj inaj formoj )
(posesivo) ilia
i loro figli - iliaj gefiloj
le loro macchine - iliaj aŭtoj
casa loro - ilia domo
loro padre - ilia patro
(posesivo, ofte majuskle) via (plurala respekta formo )
i Loro figli - viaj gefiloj
le Loro macchine - viaj aŭtoj
casa Loro - via domo
Loro padre - via patro
il loro vira s. , ina s. la loro; vira pl. i loro; ina pl. le loro
(la ) ilia(j)
Sono i loro - Ili estas (la) iliaj.
(ofte majuskle)) (la ) via(j) (plurala respekta formo)
Sono i Loro - Ili estas (la) viaj.
Vidu ankaŭ
mio , tuo , suo , nostro , vostro
loro ( tet , SB )
suno