Tenso Estinteco Estanteco Estonteco
Indikativo konservis konservas konservos
Adjektiva aktiva participo konservinta konservanta konservonta
Adjektiva pasiva participo konservita konservata konservota
Substantiva aktiva participo konservinto konservanto konservonto
Substantiva pasiva participo konservito konservato konservoto
Adverba aktiva participo konservinte konservante konservonte
Adverba pasiva participo konservite konservate konservote
Moduso
Infinitivo konservi
Volativo konservu
Kondicionalo konservus
  1. Zorgi, ke io ne difektiĝu aŭ ne perdiĝu; malebligi pereon de io.
    Ni ne povis konservi eĉ unu aĵon de incendio.
    Mi petas vin konservi ĉi tiun sekreton.
    Li garantiis al mi la konservon de la memoro.
    Infano metis ankoraŭ kelkajn monerojn en la konservujon.
    Li forkuris sub instigo de la instinkto de memkonservado (defendo de la propra vivo kontraŭ ĉiaj danĝeroj).
  2. Ne perdi, plu posedi, havi ankoraŭ.
    Ŝi konservis sian junecon kaj belecon.
    Kiu kaptas tro vaste, konservas malmulte.
    Mi devas preni la varon de la konservejo, ĉar ĝi ne estas ĉi tie.
    Kiu kaptas tro vaste, konservas malmulte. (Zamenhof proverbo)
  3. Per speciala preparado gardi (manĝaĵojn) kontraŭ putrado, ŝimo aŭ alia difektiĝo.
    Ĉu vi povas helpi konservi la legomojn?
    Mi aĉetis libron pri konservado de la nutraĵoj.
    Mi tre ŝatas fruktajn konservaĵojn, kiujn preparas mia avino.
    Konservas eĉ karbo la strukturon de l'arbo. (Zamenhof proverbo)

 Tradukoj
redakti
 Referencoj kaj literaturo