Malnoviĝintaj skribmanieroj:

hallelujah

Kromformoj:

alleluja
 Silabseparo
hal·le·lu·ja
 Elparolo
IFA haleˈluːja 


 Signifoj
redakti
[1] Interj., el la hebrea lingvo («laŭdu Javeon!»), uzata ĉe la fino de psalmoj aŭ de himnoj, aŭ ŝerce kiel refreno de kanzono: venis knab’ saltanta, barbon ne havanta, haleluja!Z. ☞ hosana.

Signifoj en la germana:

[1] Ausruf, um Gott zu preisen und/oder zu danken
[2] allgemein: Ausruf, um seiner Freude oder Erleichterung Ausdruck zu verleihen
 Deveno
atestita ekde la 14a jarcento; prunto el la eklezilatina hallelūiā → la, siaflanke el la hebrea הַלְלוּ יָהּ‎, CHA: halalūjāh, halalū-jāh, „(glor)laŭdi Jah(ve)[1]; kunmetita el la imperativo multenombro de la hebrea verbo הַלְל‎, CHA: halal, „laŭdi, glorigi; elvoki“ kaj יָהּ‎, CHA: jāh, mallongigo de la di-nomo יהוה, יְהוֹה‎, CHA: jāhṿe, jehōṿāh [2]
 Samsencaĵoj
[1] alleluja
[2] hurra!, juchu!
 Ekzemploj
[2] „Halleluja, endlich Ferien!“
 Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj
Halleluja

 Tradukoj
redakti
 Referencoj kaj literaturo
[1] Wissenschaftlicher Rat der Dudenredaktion (Hrsg.): Duden, Deutsches Universalwörterbuch. 6. Auflage. Dudenverlag, Mannheim/Leipzig/Wien/Zürich ISBN 978-3-411-05506-7, Seite 745
[1] canoo.net „halleluja
[1] Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikonhalleluja“.
 Fontoj kaj citaĵoj
  1. Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache. 24., durchgesehene und erweiterte Auflage. Walter de Gruyter, Berlin/New York ISBN 978-3-11-017473-1, DNB 965096742 sub la kapvorto »hallelujah«, p. 386
  2. Vikipedio enhavas artikolon pri: Halelujo
Halleluja