finaĵo

Esperanto

Signifoj

1. (vortmorfologio) morfemo, estas kutime ŝanĝebla parto de la vorto, kiu lokiĝas post radikalo (radikoj kaj sufiksoj), kutime influas ne sencon de la vorto, sed ĝian apartenon al vortospeco aŭ fleksia formo de la vorto konforme al vortspeco. Ankaŭ en kelkaj lingvoj oni aperte distingas nulan finaĵon - foresto de finaĵo en loko, kie en aliaj fleksiaj formoj vorto havas finaĵojn. Kunmeton de finaĵoj en diversaj lingvoj oni ankaŭ povas trakti diversmaniere, por ekzemplo, finaĵojn de Esperanto "-o" (de substantivoj), "-j" (indiko de pluralo) kaj "-n" (indiko de akuzativa formo) ni povas kompreni kiel kombinoj de memstaraj finaĵoj aŭ kiel finaĵoj "-o", "-on", "-oj", "-ojn". Ankaŭ en kelkaj lingvoj oni ne distingas sufikson kaj finaĵon.
2. en komuna senco estas la rezulto de ago fini

Vidu ankaŭ

radiko, radikalo, afikso, prefikso, infikso, sufikso, antaŭfiksaĵo, postfiksaĵo

Tradukoj

   

angla: suffix → en, termination → en franca: désinence → fr greka: κατάληξη → el germana: Ausgang → de, Ende → de hungara: rag → hu itala: desinenza → it

rusa: окончание → ru neŭtra

Referencoj kaj literaturo

• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "finaĵo".
• La Simpla Vortaro, „finaĵo“.
• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „finaĵo“.
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "finaĵo"