ŝteli

Esperanto

Verbo

 ŝtel + i ( eo , VE )

Tenso	Estinteco	Estanteco	Estonteco
Indikativo	ŝtelis	ŝtelas	ŝtelos
Adjektiva aktiva participo	ŝtelinta	ŝtelanta	ŝtelonta
Adjektiva pasiva participo	ŝtelita	ŝtelata	ŝtelota
Substantiva aktiva participo	ŝtelinto	ŝtelanto	ŝtelonto
Substantiva pasiva participo	ŝtelito	ŝtelato	ŝteloto
Adverba aktiva participo	ŝtelinte	ŝtelante	ŝtelonte
Adverba pasiva participo	ŝtelite	ŝtelate	ŝtelote
Moduso
Infinitivo	ŝteli
Volativo	ŝtelu
Kondicionalo	ŝtelus

ŝteli

Deveno

el la angla vorto " steal " ^→ en kun sama signifo

Prononco

• IFA:  /ˈʃteli/ 

• Sono :

  (

  lingvo -eo-

  )

  (dosiero)

Signifoj

1. (transitiva; krimo) kontraŭleĝe forpreni posedaĵon de alia persono aŭ organizaĵo aŭ eĉ ŝtato

Tradukoj

 (krimo) kontraŭleĝe forpreni posedaĵon  

angla: steal → en

indonezia: curi → id, mencuri → id sveda: stjäla → sv

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

Vortfaradoj kun N "ŝtel" (4)

ŝteli

ŝtelo

elŝteliĝi

ŝtelisto

Referencoj kaj literaturo

•  ŝteli