Esperanto

redakti

  ŝajn + i ( eo , VE )

Tenso Estinteco Estanteco Estonteco
Indikativo ŝajnis ŝajnas ŝajnos
Adjektiva aktiva participo ŝajninta ŝajnanta ŝajnonta
Adjektiva pasiva participo ŝajnita ŝajnata ŝajnota
Substantiva aktiva participo ŝajninto ŝajnanto ŝajnonto
Substantiva pasiva participo ŝajnito ŝajnato ŝajnoto
Adverba aktiva participo ŝajninte ŝajnante ŝajnonte
Adverba pasiva participo ŝajnite ŝajnate ŝajnote
Moduso
Infinitivo ŝajni
Volativo ŝajnu
Kondicionalo ŝajnus
 Deveno
el la germana vorto " scheinen " → de

 Signifoj
redakti
  1. (netransitiva) (kun subjekto) kaŭzi falsan supozon ke io validas aŭ okazas; havi ian aspekton; esti vidata esti simila al io, havi ian atributon
    Al mi la pordo ŝajnis sufiĉe larĝa por veturigi la buson tra ĝi.
  2. (netransitiva) (sen subjekto) kaŭzi falsan supozon ke io validas aŭ okazas
    Al mi ŝajnis, ke la arbaro sin ekmovas.

 Tradukoj
redakti
 Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj
Vortfaradoj kun N "ŝajn" (2)
 Referencoj kaj literaturo