Tenso Estinteco Estanteco Estonteco
Indikativo stumblis stumblas stumblos
Adjektiva aktiva participo stumblinta stumblanta stumblonta
Substantiva aktiva participo stumblinto stumblanto stumblonto
Adverba aktiva participo stumblinte stumblante stumblonte
Moduso
Infinitivo stumbli
Volativo stumblu
Kondicionalo stumblus
 Vorterseparo
stumbl/i

 Signifoj
redakti
[1] Irante, preskaŭ fali pro malbona meto de la piedo sur la grundon, kaŭzita de obstaklo, glito ks: li stumblis sur stumpo de radiko.
2 (f) Senkonscie fari malgravajn erarojn: stumbli pri la datoj; mi ĉiam stumblas ĉe tiu silabo.
 Deveno
el la angla stumble
 Derivaĵoj
stumblo

1 Ago de tiu, kiu stumblas: zorge evitu la stumblojn pro la stato de via spino. ☞ mispaŝo. 2 ♧ Poezia licenco, per kiu tri trokeoj estas anstataŭitaj de du amfibrakoj.

 Tradukoj
redakti
 Referencoj kaj literaturo
[1] Vikipedio enhavas artikolon pri: Stumbli
 Fontoj kaj citaĵoj