ridi
Tenso | Estinteco | Estanteco | Estonteco |
---|---|---|---|
Indikativo | ridis | ridas | ridos |
Adjektiva aktiva participo | ridinta | ridanta | ridonta |
Substantiva aktiva participo | ridinto | ridanto | ridonto |
Adverba aktiva participo | ridinte | ridante | ridonte |
Moduso | |||
Infinitivo | ridi | ||
Volativo | ridu | ||
Kondicionalo | ridus |
Elparolo |
- IFA: ˈridi
Signifoj |
- montri subitan gajecon per karakteriza streĉo de la buŝo kaj faltiĝo de la vizaĝo, ofte akompanataj de ĝoja voĉbruo
- Mi tiom ridis, ke la ventro jam doloras.
- Plej bone ridas, kiu laste ridas.
- Rido matene - ploro vespere.
- Ploranton ni evitas, ridanton ni imitas.
- Ni ridegis pri la ŝercoj de komikisto - ili tre ridigas homojn.
- montri agrablan, feliĉan aŭ bonvenigan aspekton
- Antaŭ niaj okuloj aperis ridanta pejzaĝo.
- Bone tiu sidas, al kiu la sorto ridas.
- Bela mateno ridetas al ni.
- Sur ŝia vizaĝo mi ekvidis rideton.
- moke esprimi sian malŝaton
- Li ridis, kiam mi malsukcesis.
- Ridas blindulo pri lamulo.
- Sen povo kolero estas ridinda afero.
- Ĉu tiuj aĉuloj denove vin mokridis?!
Tradukoj |
Referencoj kaj literaturo |
- rid
- "reta-vortaro.de" ridi
- Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "ridi".
- La Simpla Vortaro, „ridi“.
- Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „ridi“.
- Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "ridi"