pengo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	pengo	pengoj
Akuzativo	pengon	pengojn

Signifoj

[1] oficiala monunuo de Hungara reĝlando de la 1-a de januaro 1927 ĝis la 31-a de julio 1946. Korespondis al 100 fileroj.

Deveno

[1] La hungara nomo pengő (laŭvorte plektranta) signifis pli frue - en ĝenerala parolo - metalmonon, kiu donis plektran sonon kiam oni batetis ĝin al dura objekto. Iam oni nomis ĉiun noblametalan monon pengő post ties plektra sono. Tiu sono signis la bonecon, oran kaj arĝentan entenon. Ĝis 1858 ekzistis eĉ aparta pengo-forinto, kiu estis pregita el arĝento.

Kontraŭvortoj

[1] forinto

Hiperonimoj

[1] monunuo

Ekzemploj

[1] En la promesita tempo li alportis tutan stokon el ses dokumentoj por la bagatela sumo de sescent pengoj

Tradukoj

   

germana: [1] der Pengő → de

Referencoj kaj literaturo

• Vikipedio enhavas artikolon pri: Pengo
•  pengo
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "pengo".
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "pengo"
• La Simpla Vortaro, „pengo“.

Fontoj kaj citaĵoj