origano

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	origano	origanoj
Akuzativo	origanon	origanojn

floranta origano

Deveno

el la latina orīganum, el la malnovgreka ὀρίγανον ‎(oríganon)

Vorterseparo

origan + o

Signifoj

1. 🍁 herbiko G. (Origanum el lamiacoj) de aromaj plantoj—plurjaraj herboj k arbustetoj—kun blankaj, rozetaj aŭ purpuraj, malgrandaj floroj—aksele de okulfrapaj, konkavaj, tegolaranĝaj brakteoj—en spikoj panikle ariĝintaj; 36 sp-oj el Eŭropo, Azio k la Mediteranea regiono, pluraj kultivataj por medicino, spicado k ornamo, i.a. diktamno₂, majorano k la ordinara origano.

Ekzemploj

[1]

Derivaĵoj

[1]

Frazaĵoj

ordinara origano. Sp. de origano (O. vulgare) el Eŭropo, N Afriko k Azio.

diktamn-origano, Kreta origano. Diktamno 2.

Derivaĵoj

[1]

Tradukoj

   

angla: [1] oregano → en franca: [1] origan → fr vira germana: [1] Oregano → de greka: [1] ρίγανη → el rígani ina itala: [1] origano → it nederlanda: [1] oregano → nl

pola: [1] oregano → pl portugala: [1] orégano → pt rumana: [1] oregano → ro rusa: [1] душица → ru duschíza ina, [1] дикий майоран → ru díkij majorán vira sveda: [1, 2] oregano → sv; [2] kungsmynta → sv komuna hispana: [1] orégano → es

Referencoj kaj literaturo

•  origano
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "origano".
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "origano"
• La Simpla Vortaro, „origano“.

Fontoj kaj citaĵoj