mieten
Vidu ankaŭ (ĉiuj lingvoj): Mieten |
Tempo | Persono | Vortformo |
---|---|---|
As-tempo | ich | miete |
du | mietest | |
er, sie, es | mietet | |
Is-tempo | ich | mietete |
Participo 2 | gemietet | |
Subjunktivo 2 | ich | mietete |
U-modo | Ununombro | miete |
Multenombro | mietet | |
Helpa verbo | haben | |
Ĉiuj aliaj formoj: mieten (konjugacio) |
Signifoj |
- (transitiva) ĉarti, dungi, lui, lupreni, (pachten) farmi, (mietfrei wohnen) senkoste loĝi
Silabseparo |
- mie·ten, preterito: mie·te·te, participo: ge·mie·tet
Elparolo |
- IFA: ˈmiːtən , preterito: ˈmiːtətə , participo: ɡəˈmiːtət
,Sono : ( lingvo -de- ) (dosiero)
,( lingvo -de- ) (dosiero) ( lingvo -de-,
dialekto -AT-) (dosiero) - preterito:
,Sono : ( lingvo -de- ) (dosiero) "mietete" ( lingvo -de-,
dialekto -AT-) (dosiero) - participo:
,Sono : ( lingvo -de- ) (dosiero) "gemietet" ( lingvo -de-,
dialekto -AT-) (dosiero)
Deveno |
- abgeleitet von Miete12, mittelhochdeutsch mieten, althochdeutsch mietan[1]
Kontraŭvortoj |
- [1] vermieten
Ekzemploj |
- [1] Ich werde mir für den Urlaub ein Auto mieten.
- [1] Das Gerät hat er sich nur gemietet. Es gehört nicht ihm.
Frazaĵoj |
Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj |
Referencoj kaj literaturo |
- [1] Germana vortaro de Jakob kaj Wilhelm Grimm (Deutsches Wörterbuch von Jacob und Wilhelm Grimm) „mieten“.
- [1] Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache „mieten“
- [1] Duden enrete „mieten (nutzen, einquartieren)“
- [–] Duden enrete „mieten (lagern)“
- [1] canoo.net „mieten“
- [1] Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon „mieten“.
Fontoj kaj citaĵoj |
- ↑ Günther Drosdowski (Hrsg.): Duden, Das Herkunftswörterbuch. Etymologie der deutschen Sprache. In: Der Duden in zwölf Bänden. 2. Auflage. Band 7 Dudenverlag, Mannheim/Wien/Zürich ISBN 3-411-20907-0 , Seite 457