koleri
Esperanto redakti
Verbo
redakti
| Tenso | Estinteco | Estanteco | Estonteco |
|---|---|---|---|
| Indikativo | koleris | koleras | koleros |
| Adjektiva aktiva participo | kolerinta | koleranta | koleronta |
| Adjektiva pasiva participo | kolerita | kolerata | kolerota |
| Substantiva aktiva participo | kolerinto | koleranto | koleronto |
| Substantiva pasiva participo | kolerito | kolerato | koleroto |
| Adverba aktiva participo | kolerinte | kolerante | koleronte |
| Adverba pasiva participo | kolerite | kolerate | kolerote |
| Moduso | |||
| Infinitivo | koleri | ||
| Volativo | koleru | ||
| Kondicionalo | kolerus | ||
- Senti fortan agitiĝon de la psiko, kaŭzata de ofendo aŭ nekontenteco, kaj tion eventuale montri vorte aŭ fare.
- Mi tre koleras kontraŭ vi, ĉar vi ne konservis miajn sekretojn!
- Kolero montras malsaĝulon.
- Virino kolera pli ol hundo danĝera.
- Vi kolerigis nin per viaj faroj.
- La patro koleregas, ĉar vi ne obeis lin.
- Li estas tre (ek)kolerema kaj ekscitiĝas ĉe la plej malgranda bagatelo.
- Patrino parolis per kolereta voĉo.
Tradukoj
redakti
 | Referencoj kaj literaturo |
