Vidu ankaŭ (ĉiuj lingvoj): Gon, gon, gòn, gôn, gön, gọn, gợn, gonꞌ, gon’, -gon
 Deveno
apokopo de goní (= devi)
 Elparolo
IFA gɔn  gon 

 Signifoj
redakti
  1. prefikso por formi la devigecan modospecon, kiel la prefikso go-, sed la prefikso gon- estas uzata nur se la radikalo de verbo komenciĝas per vokalo
    Va lupa gonestul.
    Vi devas manĝi kukon.
 Referencoj kaj literaturo