fonto

Esperanto

Substantivo

 font + o ( eo , SB )

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	fonto	fontoj
Akuzativo	fonton	fontojn

fonto de rivero	fonto aŭ fontokodo

Deveno

el la itala vorto " fonte " ^→ it, siavice el la latina vorto " fontēs " ^→ la

Prononco

• Sono :

  (

  lingvo -eo-

  )

  (dosiero)

Signifoj

1. (komuna senco) loko de deveno de io ajn

   fonto de akvo, fonto de informo, fonto de ĝojo ktp.

2. (geologio) loko kie akvo elfluas el tero kaj komencigas riveron
3. abstrakta loko de kie aŭ konkreta objekto el kiu eblas elpreni informon

   Libroj estas fonto de scio.

4. origino de energio aŭ io simila; metodo gajni energion

   Mi forte preferas renoviĝeblajn fontojn de energio.

5. origino aŭ kaŭzo de okazaĵo aŭ io alia abstrakta
6. (programado) legebla kodo el kiu eblas aŭtomate generi nelegeblan sed ruligeblan programon

Tradukoj

 komuna senco  

angla: source → en

rusa: источник → ru vira

 (geologio) loko kie akvo elfluas el tero  

angla: source → en

indonezia: hulu → id, hulu sungai → id, mata air → id rusa: исток → ru vira sveda: källa → sv komuna, källflöde → sv neŭtra (pli longa)

 (programado) legebla kodo  

angla: source → en

indonezia: sumber → id rusa: исходный → ru + код → ru vira sveda: källa → sv komuna, källkod → sv komuna

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

(neniuj)

Referencoj kaj literaturo

•  fonto
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "fonto".
• La Simpla Vortaro, „fonto“.
• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „fonto“.
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "fonto"