erinaco

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	erinaco	erinacoj
Akuzativo	erinacon	erinacojn

erinaco

Deveno

el la latina vorto " erinaceus " ^→ la kun sama signifo

Signifoj

1. (mamulo) besto el la ordo de erinacomorfoj, kies haŭto estas kovrita de pikiloj

Hiperonimoj

insektomanĝulo

Tradukoj

   

angla: hedgehog → en franca: hérisson → fr germana: Igel → de luksemburga: Kéisécker → lb

nederlanda: egel → nl pola: jeż → pl rusa: ёж → ru vira sveda: igelkott → sv komuna

Referencoj kaj literaturo

• erinac
•  erinaco