Esperanto redakti

  Substantivo redakti

Kazo Ununombro Plurnombro
Nominativo diologo diologoj
Akuzativo diologon diologojn

 Signifoj
redakti

  1. specialisto pri diologio   
 Vorterseparo
di + olog + o
 Deveno
paŭso el la grekaj θεός, "dio", kaj λόγος, "scio"
 Kontraŭvortoj
[1] demonologo
 Hiperonimoj
[1] filozofo
 Hiponimoj
[1] kazuisto
 Ekzemploj

Diologo unuavide ŝajnas esti fakulo pri dio; ni ja nomas vinologo la fakulon pri vino, kaj en lando, kie estas multaj specoj de dio, kun subtilaj aromnuancoj, ekzistas rilate al dio homoj kompareblaj al vinologoj pri vino. [1]

 Vidu ankaŭ
diologio, diologa

 Tradukoj
redakti

 Fontoj kaj citaĵoj
  1. Claude Piron, La bona lingvo. — Vieno, 1989. 11
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3   diolog
  3.   diolog sed kun ellasita malmola signo