Esperanto redakti

  Adjektivo redakti

Kazo Ununombro Plurnombro
Nominativo abunda abundaj
Akuzativo abundan abundajn
 Deveno
El la latina abundante, de abundare.

 Signifoj
redakti

  1. malmanka; kiu estas en kvanto sufiĉa aŭ eĉ pli ol la sufiĉa.
  2. Estanta en pli ol sufiĉa kvanto:
    Saĝo abunda, sed ne profunda.
    Fiŝo serĉas profundon, homo serĉas abundon.
    Kiu ripetas abunde, lernas plej funde.
    Pro malabundo de mono mi faris nur malgrandan feston.
    La porcio estas superabunda - mi ne finmanĝos ĝin.
  3. Entenanta pli ol sufiĉan kvanton aŭ nombron:
    Mia avino havas tre abundan ĝardenon.
    Nia lando abundas je arbaroj.
    Tiu tempo estis jaroj de abundeco en la tuta lando.
 Samsencaĵoj
 Frazaĵoj
abunda rikolto[1]; abunda manĝaĵo[2]; abunda programo; saĝo abunda, sed ne profunda[3]; abundaj larmoj[4], haroj
 Vidu ankaŭ

 Tradukoj
redakti

 Referencoj kaj literaturo
 Fontoj kaj citaĵoj
  1. El la verkaro de Kazimierz Bein
  2. El la verkaro de L.L. Zamenhof
  3. El la verkaro de L.L. Zamenhof
  4. El la verkaro de L.L. Zamenhof