-e

Esperanto

 Finaĵo

Nominativo	-e
Akuzativo	-en

Signifoj

1. montras ke vorto estas adverbo. Krom post kelkaj adverbaj radikoj, kie ĝi estas balasta, la finaĵo -e adverbigas vorton
2. pseŭdo-finaĵo de iuj lokaj adverboj el la tabelvortoj (ie, kie, tie, ĉie, nenie)

Deveno

el la itala -e, latina -ē, rusa -е e kaj pola -ie

Derivaĵoj

• e-vorto

rapida → rapide

varma → varme

ekzemplo → ekzemple

vespero → vespere

ĉiu + jaro → ĉiujare

sia + vico → siavice