Tenso Estinteco Estanteco Estonteco
Indikativo ĉendis ĉendas ĉendos
Adjektiva aktiva participo ĉendinta ĉendanta ĉendonta
Adjektiva pasiva participo ĉendita ĉendata ĉendota
Substantiva aktiva participo ĉendinto ĉendanto ĉendonto
Substantiva pasiva participo ĉendito ĉendato ĉendoto
Adverba aktiva participo ĉendinte ĉendante ĉendonte
Adverba pasiva participo ĉendite ĉendate ĉendote
Moduso
Infinitivo ĉendi
Volativo ĉendu
Kondicionalo ĉendus
 Deveno
el la itala vorto " accendere " → it
Silaboj: ĉen-di
ĉend + i
 Prononco
IFA ['ʧen.di] 

 Signifoj
redakti
  1. (transitiva; neologisma) ekbruligi
    “Mi scias, ke mi povas nenion ŝanĝi!” li kolere replikis, ĉendante ĉipan cigaron per la fajrujo. [1]

 Tradukoj
redakti
 Fontoj kaj citaĵoj
  1. Jorge Rafael Nogueras, La pentraĵo, en Belarta rikolto, 2022, p. 28