supozi
Tenso | Estinteco | Estanteco | Estonteco |
---|---|---|---|
Indikativo | supozis | supozas | supozos |
Adjektiva aktiva participo | supozinta | supozanta | supozonta |
Adjektiva pasiva participo | supozita | supozata | supozota |
Substantiva aktiva participo | supozinto | supozanto | supozonto |
Substantiva pasiva participo | supozito | supozato | supozoto |
Adverba aktiva participo | supozinte | supozante | supozonte |
Adverba pasiva participo | supozite | supozate | supozote |
Moduso | |||
Infinitivo | supozi | ||
Volativo | supozu | ||
Kondicionalo | supozus |
- Esti inklina pensi, manke de pruvoj certaj; akcepti ion kiel probabla, ne havante pri ĝi efektivan scion.
- Mi supozas, ke leciono hodiaŭ ne okazos.
- Mi havas pri tio nek scion nek supozon.
- Supoze, ke ni havos sufiĉe da mono, ni veturos ferii al alia lando.
- Supozeble inter ili ne estis eĉ unu, al kiu la prelego estus interesa.
- Tio supozigas, ke la sukceso de la aranĝo estos granda.
- Preni kiel hipotezon.
- Supozu, ke vi estus juĝanto, do kion vi decidus?
- Ŝia morto estas supozebla.
Tradukoj |
|
|
Referencoj kaj literaturo |