striko

Esperanto

strik + o

 Substantivo

striko

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	striko	strikoj
Akuzativo	strikon	strikojn

1. Interkonsentita ĉesigo de laboro, celanta devigi la mastron kontentigi la postulojn de la salajruloj.

   La striko daŭris du semajnojn.

   Ŝajne mia memoro strikas (ne funkcias).

   La strikestraro estos punita.

   Pensiuloj proklamis malsatstrikon.

Tradukoj

   

angla: [1] strike → en germana: [1] Streik → de

pola: [1] strajk → pl

Referencoj kaj literaturo

• strik
•  "reta-vortaro.de" striko