soldulo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	soldulo	solduloj
Akuzativo	soldulon	soldulojn

Vorterseparo

soldo + ul + o

Signifoj

[1] Ĉiujn kristanojn, kiuj, ĉu por mono, ĉu pro amikeco, decidis savi la judan havaĵon, la gazetoj nomis ‘solduloj de judoj’.

Ekzemploj

[1] Soldulo, laŭvorte, estas homo dungita por elbatali alies militon.

[1] La svedaj militistoj ― kiel iam en Bohemio ― ne kapablis reteni siajn soldulojn kaj ne malebligis al ili rabadon.

[1] Dum la solduloj de la Monda Organizo pri Komerco (MOK) certigas la cirkuladon de la komercaj fluoj, tiuj de la Monda Banko kaj de la Internacia Mon-Fonduso (IMF) okupiĝas pri la financa fluo.

Samsencaĵoj

[1] dungosoldato, lusoldato

Tradukoj

   

angla: [1] mercenary → en franca: [1] mercenaire → fr germana: [1] Söldner → de hispana: [1] mercenario → es

Referencoj kaj literaturo

•  soldulo
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "soldulo".
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "soldulo"
• La Simpla Vortaro, „soldulo“.

Fontoj kaj citaĵoj

moldulo