skandalo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	skandalo	skandaloj
Akuzativo	skandalon	skandalojn

1. Kolektiva indigno, kaŭzata de ia malbona ago kulpita de respektata publika persono.

   Liaj agoj kaŭzis grandan skandalon.

   Ŝi scias multajn skandalajn historiojn.

   La koncerto finiĝis skandale.

   Lia malrespekto skandalis ĉiujn ĉeestantojn.

Tradukoj

   

angla: scandal → en germana: Skandal → de

rumana: scandal → ro

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „skandalo“.

Referencoj kaj literaturo

• skandal
•  skandalo