Kazo Ununombro Plurnombro
Nominativo rozkolora rozkoloraj
Akuzativo rozkoloran rozkolorajn
 Vorterseparo
roz + kolor + a
 Elparolo
/roskolora/[1]

 Signifoj
redakti
  1. (koloro) koloro de floroj de eglanteriorozo, pala ruĝa aŭ blankruĝa

 Tradukoj
redakti
 Referencoj kaj literaturo
  1. Kálmán Kalocsay kaj Gaston Waringhien. Plena Analiza Gramatiko de Esperanto. Kvina korektita eldono. — Roterdamo, 1980.