publiko

Esperanto

publik + o

 Substantivo

publiko

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	publiko	publikoj
Akuzativo	publikon	publikojn

1. Ĉiuj homoj, kiuj ne apartenas al difinita instanco, sekve.
   1. Ĉiuj, escepte de aŭtoritatuloj, organizantoj, fakuloj kaj simile.

      Ni pendigis anoncon por la publiko.

      Ju laboro pli publika, des pli granda la kritiko.

      Ili decidis ne publikigi siajn intencojn geedziĝi.

      Ŝi laboras en publikutila institucio.

   2. Ĉiuj, kiuj ĉeestas la spektaklon aŭ kunvenis por aŭskulti.

      La tuta publiko aplaŭdis la aktorojn.

      Mi devas venki mian timon de la publikeco.

      Oni juĝis tiun krimon malpublike.

   3. Ĉiuj, al kiuj estas destinita libro, gazeto kaj simile.

      La libro celas tre vastan publikon.

      Mi respondos al via letero ne private, sed publike.

      Ĉi tie vi povas trovi diversajn publikaĵojn.

      Jam malmulte restis atendi ĝis la publikigo de mia libro.

Tradukoj

   

angla: public → en franca: public → fr germana: Publikum → de neŭtra

pola: publika → pl rumana: public → ro rusa: публика → ru

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „publiko“.

Referencoj kaj literaturo

• publik
•  "reta-vortaro.de" publiko