promeni
promeni
Tenso | Estinteco | Estanteco | Estonteco |
---|---|---|---|
Indikativo | promenis | promenas | promenos |
Adjektiva aktiva participo | promeninta | promenanta | promenonta |
Adjektiva pasiva participo | promenita | promenata | promenota |
Substantiva aktiva participo | promeninto | promenanto | promenonto |
Substantiva pasiva participo | promenito | promenato | promenoto |
Adverba aktiva participo | promeninte | promenante | promenonte |
Adverba pasiva participo | promenite | promenate | promenote |
Moduso | |||
Infinitivo | promeni | ||
Volativo | promenu | ||
Kondicionalo | promenus |
- Iri de loko al loko por plezuro aŭ sano.
- Mi iros promeni, ĉar la vetero estas tre bona.
- Kiam kato promenas, la musoj festenas.
- Ĉu via cerbo foriris promeni?!
- Ŝi iris iom dormi post la promeno.
- Promenado estas tre utila por la korpo.
- Vi sekretos al edzino, ŝi sekretos al fratino, kaj tiel la sekreto promenados sen fino.
- Iru promenigi la hundon.
- Ni renkontiĝu kaj iru al la promenejo.
Tradukoj |
|
|
Referencoj kaj literaturo |