promen + i

promeni

Tenso Estinteco Estanteco Estonteco
Indikativo promenis promenas promenos
Adjektiva aktiva participo promeninta promenanta promenonta
Adjektiva pasiva participo promenita promenata promenota
Substantiva aktiva participo promeninto promenanto promenonto
Substantiva pasiva participo promenito promenato promenoto
Adverba aktiva participo promeninte promenante promenonte
Adverba pasiva participo promenite promenate promenote
Moduso
Infinitivo promeni
Volativo promenu
Kondicionalo promenus
  1. Iri de loko al loko por plezuro aŭ sano.
    Mi iros promeni, ĉar la vetero estas tre bona.
    Kiam kato promenas, la musoj festenas.
    Ĉu via cerbo foriris promeni?!
    Ŝi iris iom dormi post la promeno.
    Promenado estas tre utila por la korpo.
    Vi sekretos al edzino, ŝi sekretos al fratino, kaj tiel la sekreto promenados sen fino.
    Iru promenigi la hundon.
    Ni renkontiĝu kaj iru al la promenejo.

 Tradukoj
redakti
 Referencoj kaj literaturo