Tenso Estinteco Estanteco Estonteco
Indikativo prodigis prodigas prodigos
Adjektiva aktiva participo prodiginta prodiganta prodigonta
Adjektiva pasiva participo prodigita prodigata prodigota
Substantiva aktiva participo prodiginto prodiganto prodigonto
Substantiva pasiva participo prodigito prodigato prodigoto
Adverba aktiva participo prodiginte prodigante prodigonte
Adverba pasiva participo prodigite prodigate prodigote
Moduso
Infinitivo prodigi
Volativo prodigu
Kondicionalo prodigus

 Signifoj
redakti
  1. Malavare disdoni.
    Li prodigis sian tutan heredaĵon.
    La tuta mono jam estas prodigita al malriĉuloj.
    Ŝi estas bone konata pro sia regalemo kaj prodigo.
    Multaj volas amikiĝi kun prodigaj homoj.
 Samsencaĵoj

 Tradukoj
redakti
 Referencoj kaj literaturo