peniko

• penik/o

1 Densa tufo da haregoj kunligitaj ĉe ekstremo de bastoneto, uzata por ŝmiri per kolorilo, gluo, kuracilo ks: per unu sola tiro de peniko li ĉion elvokas; kruda peniktuŝo.

2 (f) Maniero, stilo de pentrado: por ŝin pentri estus necesa la peniko de Rafaelo; havi delikatan penikon.

3 = kvasto.

4X = grapolo. peniki (ntr) Uzi penikon, por pentri, surŝmiri ktp. peniketo. Maldika peniko, por streki liniojn ktp. penikforma. Havanta la formon de peniko. razpeniko. Peniko, ofte el melaj haroj, por sapŝaŭmigi la barbon. tuĉpeniko. Peniko, uzata por skribi per tuĉo.

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	peniko	penikoj
Akuzativo	penikon	penikojn

aro de penikoj

Elparolo

Sono :

(

lingvo -eo-

)

(dosiero)

Vorterseparo

penik + o

Signifoj

1. ŝmirilo por farbo, gluo aŭ kuracilo

Tradukoj

   

rusa: кисть → ru ina kistj

Referencoj kaj literaturo

•  peniko
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "peniko".
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "peniko"
• La Simpla Vortaro, „peniko“.
• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „peniko“.