moralo

Esperanto

moral + o

 Substantivo

moralo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	moralo	moraloj
Akuzativo	moralon	moralojn

1. Aro de la reguloj, kiuj validas interne de difinita socio, societo, klaso aŭ partio, kaj laŭ kiuj la normala ano de tiuj homgrupoj distingas inter la bono kaj la malbono.

   Ĉiuj popoloj havas sian propran moralon.

   Li havas nur moralan profiton de Esperanto.

   Ŝi provas morale konduti, sed ne ĉiam sukcesas.

   La moralaĵo de la fablo estas, ke ...

   Mi dubas pri moraleco de ilia decido.

   Li apartenas al moralistoj.

   Ni suspektas vin pri malmorala konduto.

Tradukoj

   

angla: moral → en franca: moral → fr germana: Moral → de

pola: moralny → pl rumana: morală → ro rusa: нравственный → ru

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „moralo“.

Referencoj kaj literaturo

• moral
•  moralo