miri

Esperanto

 Verbo

Tenso	Estinteco	Estanteco	Estonteco
Indikativo	miris	miras	miros
Adjektiva aktiva participo	mirinta	miranta	mironta
Adjektiva pasiva participo	mirita	mirata	mirota
Substantiva aktiva participo	mirinto	miranto	mironto
Substantiva pasiva participo	mirito	mirato	miroto
Adverba aktiva participo	mirinte	mirante	mironte
Adverba pasiva participo	mirite	mirate	mirote
Moduso
Infinitivo	miri
Volativo	miru
Kondicionalo	mirus

 mir + i ( eo , VE )

Prononco

• Sono :

  (

  lingvo -eo-

  )

  (dosiero)

Signifoj

1. (netransitiva) senti aŭ eĉ esprimi surprizon

   Mi miras pri via demando.

   Mi miras ĉu io ekzistis antaŭ la praeksplodo aŭ ne.

Tradukoj

   

angla: wonder → en

rusa: удивиться → ru, удивляться → ru sveda: undra → sv

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

(neniuj)

Referencoj kaj literaturo

•  miri
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "miri".
• La Simpla Vortaro, „miri“.
• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „miri“.
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "miri"