mezo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	mezo	mezoj
Akuzativo	mezon	mezojn

1. Punkto, loko egaldistanca de du ekstremoj, de du limoj.

   Mi loĝas en la mezo de la urbo.

   Ŝi ĵus finis mezan lernejon.

2. Punkto, momento egaldistanca de la komenco kaj de la fino.

   Estis la mezo de vojaĝo kiam mi rememoris, ke mi forgesis preni mian kuracilon.

   Mi vekiĝis meze de la nokto.

   Ni interkonsentis renkontiĝi tagmeze (je la dekdua horo).

3. Tio, kio estas egale malproksima de du kontraŭaj ekstremaj gradoj.

   Vero kaj virto kuŝas en mezo.

   Inter faro kaj rakonto staras meze granda monto.

Derivaĵoj

• mezaĝa
• tagmezo

Tradukoj

   

angla: middle → en ĉina: 中 → zh franca: milieu → fr germana: Mitte → de, Mittel → de

japana: 真ん中 → ja pola: środek → pl rumana: mijloc → ro rusa: середина → ru ina

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „mezo“.

Referencoj kaj literaturo

• mez
•  mezo