Esperanto redakti

  Substantivo redakti

Kazo Ununombro Plurnombro
Nominativo mezo mezoj
Akuzativo mezon mezojn
  1. Punkto, loko egaldistanca de du ekstremoj, de du limoj.
    Mi loĝas en la mezo de la urbo.
    Ŝi ĵus finis mezan lernejon.
  2. Punkto, momento egaldistanca de la komenco kaj de la fino.
    Estis la mezo de vojaĝo kiam mi rememoris, ke mi forgesis preni mian kuracilon.
    Mi vekiĝis meze de la nokto.
    Ni interkonsentis renkontiĝi tagmeze (je la dekdua horo).
  3. Tio, kio estas egale malproksima de du kontraŭaj ekstremaj gradoj.
    Vero kaj virto kuŝas en mezo.
    Inter faro kaj rakonto staras meze granda monto.
 Derivaĵoj

 Tradukoj
redakti

 Referencoj kaj literaturo
 Vikipedio enhavas artikolon pri: Mezo
  • Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „mezo“.
 Referencoj kaj literaturo