matenilo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	matenilo	mateniloj
Akuzativo	matenilon	matenilojn

Vorterseparo

maten + il + o

1. narkotaĵo (aŭ narkota miksaĵo), kian iu bezonas por eki la tagon

   Lia matenilo estis irlanda viskio.

2. ia ĥemiaĵo kia faciligas al oni la vekiĝon (ekz. kafo)