konsenti
Tenso | Estinteco | Estanteco | Estonteco |
---|---|---|---|
Indikativo | konsentis | konsentas | konsentos |
Adjektiva aktiva participo | konsentinta | konsentanta | konsentonta |
Adjektiva pasiva participo | konsentita | konsentata | konsentota |
Substantiva aktiva participo | konsentinto | konsentanto | konsentonto |
Substantiva pasiva participo | konsentito | konsentato | konsentoto |
Adverba aktiva participo | konsentinte | konsentante | konsentonte |
Adverba pasiva participo | konsentite | konsentate | konsentote |
Moduso | |||
Infinitivo | konsenti | ||
Volativo | konsentu | ||
Kondicionalo | konsentus |
Signifoj |
- Havi la saman opinion, esti en akordo pri.
- Mi konsentas, ke vi estas prava.
- Ĉiuj, kiuj havis saman opinion, konsente gestis.
- Pli valoras interkonsento, ol juĝa dokumento.
- Ili malkonsentas inter si.
- Ne rifuzi proponon.
- Ili senpripense konsentis mian peton.
- Vane vi tentas, mi ne konsentos.
- Vidu ankaŭ: subteni
- Ne rifuzi fari.
- Mi konsentis iri kun li al la kafejo.
- Ŝi estas tre konsentema homo.
- Ni interkonsentis renkontiĝi je la kvina.
- Akcepti doni, volonte doni.
- Li konsentis favoron al ni.
- Silento estas konsento.
Tradukoj |
|
Referencoj kaj literaturo |