Esperanto redakti

  Verbo redakti

Tenso Estinteco Estanteco Estonteco
Indikativo konsentis konsentas konsentos
Adjektiva aktiva participo konsentinta konsentanta konsentonta
Adjektiva pasiva participo konsentita konsentata konsentota
Substantiva aktiva participo konsentinto konsentanto konsentonto
Substantiva pasiva participo konsentito konsentato konsentoto
Adverba aktiva participo konsentinte konsentante konsentonte
Adverba pasiva participo konsentite konsentate konsentote
Moduso
Infinitivo konsenti
Volativo konsentu
Kondicionalo konsentus

 Signifoj
redakti

  1. Havi la saman opinion, esti en akordo pri.
    Mi konsentas, ke vi estas prava.
    Ĉiuj, kiuj havis saman opinion, konsente gestis.
    Pli valoras interkonsento, ol juĝa dokumento.
    Ili malkonsentas inter si.
  2. Ne rifuzi proponon.
    Ili senpripense konsentis mian peton.
    Vane vi tentas, mi ne konsentos.
    Vidu ankaŭ: subteni
  3. Ne rifuzi fari.
    Mi konsentis iri kun li al la kafejo.
    Ŝi estas tre konsentema homo.
    Ni interkonsentis renkontiĝi je la kvina.
  4. Akcepti doni, volonte doni.
    Li konsentis favoron al ni.
    Silento estas konsento.

 Tradukoj
redakti

 Referencoj kaj literaturo